Hartslag Variabiliteit waardevol!

Sinds jaar en dag meten we bij de intake de  Hartslag Variabiliteit (=HRV), alvorens aan een revalidatie programma te beginnen. Dit geeft een goed inzicht in de  actuele staat van het lichaam. Is het lichaam hard aan het werk vanwege geestelijke of lichamelijk stress of is het lichaam lekker ontspannen. Hoe hoger de variatie hoe beter tot op zekere hoogte.

Helaas ondervinden we vanuit de gezondheidszorg van professionals vaak negatieve reacties. Het zou allemaal niet wetenschappelijk zijn. Sturen we dan de wetenschappelijke achtergrond en de artikelen op, dan wordt het vaak nog steeds afgedaan met onzin. Op Pubmed zijn er velen duizenden onderzoeken te vinden, die wel degelijk de waarde van de HRV ondersteunen.

Tijdens een inspanningstest zie je bij oplopende belasting de HRV afnemen tot bijna 0. Zien we deze lage waarden in rust, dan kun je erin in ieder geval van uitgaan dat het lichaam hard aan het werk is om te herstellen, te vechten of te stressen.

Meerdere malen heb ik iemand teruggestuurd naar de huisarts, waarbij na enig zoeken toch wat aan de hand bleek te zijn. Dit varieerde van een dreigend hartinfarct tot  een ernstige virusinfectie.

Ook zie je duidelijk wat medicatie doet met mensen. De HRV wordt er ook minder goed van. Betablokkers geven een slechte HRV met een lage hartslag terwijl er bij een lage hartslag vaak een mooie HRV wordt gevonden.

In ieder geval blijven wij het binnen onze intake gebruiken om de uitgangswaarden en de risico’s voor iemands gezondheid enigszins in kaart te brengen. Het geeft informatie die we vroeger in rust niet hadden. We moesten daarvoor het alleen doen met een zware belastingsproef.

Tevens kunnen we de voortgang van de behandeling ook heel goed in kaart brengen met het doen van alleen een rustmeting op basis van HRV, rusthartslag en ademhaling.